vrijdag 1 januari 2010

2010. Een nieuw begin

2010, een nieuw begin. Een nieuw decennium. Ook een nieuw begin v.w.b. mijn ontdekking in de wereld van het tekenen. Schilderen is erbij gekomen. Het is zo leuk, om naast het tekenen ook te schilderen. Met schilderen bedoel ik dan het schilderen met olieverf en acryl, maar ook het schilderen met waterverf, met aquarel.
Schilderen zie ik als een verlengde van het tekenen. Kan je goed tekenen, dan kan je ook schilderen.
Goed schilderen wil ik niet meteen zeggen, maar je kan schilderen. Je hebt kennis van het perspectief, verhoudingen e.d.
Met kleur bezig zijn is zo een welkome afwisseling van alleen maar in grijstinten werken. Heerlijk! Kleurverhoudingen en kleurkennis dat komt vanzelf. Learning on the job noem ik het.
Ik ben afgelopen dagen naar een aantal musea geweest in Rotterdam, Den Haag en Maastricht. Wat ik daar allemaal gezien heb is ongelooflijk en grenst aan het onwaarschijnlijke. Met name Rotterdam en dan de Kunsthal was geweldig. Edward Hopper, wat een fantastisch schilder. Hij en een aantal collega's die daar "hingen" waren van origine illustrator en dat zie je dus ook daadwerkelijk terug in de schilderijen. Getekende schilderijen noem ik het. Geweldig!!! Zo mooi. Iemand die geen passie heeft voor tekenen en schilderen begrijpt niet wat ik bedoel. Je zou het eens moeten zien.
Het mooiste was echter Maastricht en dan het museum Bonnefanten. Hier hadden ze een tentoonstelling van Elizabeth Peyton. Live Forever. Joechei. Gesmuld hebben wij, mijn vrouw en ik. Peyton maakt veel gebruik van primaire kleuren, iets wat heel gewaagd is, vind ik. Maar zo ontzettend mooi. Iedereen die van Limburgse vlaaien en van schilderen houdt zou moeten afreizen naar Maastricht om te genieten van de vlaai en Elizabeth Peyton. Ik roep wel vaker dat iets leuk is, maar dit is genieten pur sang. Ze heeft o.a. in het Moma gehangen en dit is niet de eerste de beste, het Moma. Ik ben er geweest en ik kan jullie verzekeren dat daar alleen de toppers hangen. De toppers onder de schilders en tekenaars dan. Nu hangt ze dus ook in het Bonnefantenmuseum te Maastricht. Ik zeg jullie, zeker het bezoeken waard. Verder ben ik nog naar het fotomuseum in Den Haag geweest. Sally Mann (familie van?) heeft daar een tentoonstelling. Het leuke is dat Sally uit een streek komt waar ik jaren gewoond heb en dat is het leuke voor mij. Bovendien heeft ze een heel mooie tentoonstelling die zeker het bezoeken waard is. Wat was er nog meer in Den Haag? O ja, Cezanne, Picasso en Mondriaan. In vergelijking met wat ik gezien heb in Aix-en-Provence over en van deze schilders stelt de tentoonstelling in het Gemeentemuseum in Den Haag bar weinig voor. Sorry, Gemeentemuseum Den Haag!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten