En Route

Na nog niet volledig uitgerust te zijn van het "slopende" uitje naar Burgers Bush, vanwege het feit dat onze kleinzoon twee is geworden, werden we om 05.30 uur wreed gestoord door de wekker. We hebben een schildervakantie geboekt in de Auverne. Nee, niet klussen, maar schilderen op doek/linnen. Hoewel schilderen op doek voor sommigen al een hele klus zal worden. Na de auto te hebben ingepakt, gingen we om 13.30 uur en route. Auverne, here we come of tewel nous voilà. Om alvast in de stemming te komen hadden we onze Nederlandse mannelijke TT-stem vervangen door een Belgische dame. De radio stond op de Belgische zender Nostalgie, die please don't go van KC & The Sunshine Band speelde. Toen wij nog in Amerika woonden, kon je op braderieën zo'n wereldband tegenkomen. Dit nummer riep dan ook de nodige herinneren op. Door wegwerkzaamheden terhoogte van Antwerpen liep onze rit aardig wat vertraging op en was de Belgische dame regelmatig aan het herberekenen. Na ongeveer 2 uur kwamen we aan in Lille, net rond de avondspits op de peredefirique Sud. Een waar avontuur en geen onverdeeld genoegen. Eindelijk om 22.00 uur op de plaats van bestemming, d.w.z. daar waar we zouden overnachten, hotel Novotel te Orléans.









Kamer 517 was voor ons gereserveerd.


Waar ligt onze kamer? Achteraan linksaf en dan halverwege de gang? Oke.Piccolo, waar is de piccolo gebleven?!