Death by chocolate in Colonial Williamsburg

Het was in Colonial Williamsburg enwel in The Trellis Restaurant. We gingen een dagje shoppen in Williamsburg en besloten de dag te beginnen met een kopje koffie. Restaurantjes genoeg in Williamsburg en allemaal al een keertje bezocht. The Trellis hadden we echter overgeslagen, waarom weet ik niet. Goed wij gingen op het terras zitten en bestelden ons kopje koffie. We vroegen of we er iets bij konden bestellen en de dame bracht ons de kaart met lekkers, d.w.z. lekkers voor bij de koffie. Mitzy bestelde een Browny en ik besloot een stukje chocoladetaart te nemen genaamd Death by chocolate. Wow, het stukje bleek een enorm stuk taart, dat ze in de hoogte hadden opgemetseld. Er werd ook nog even fijntjes opgemerkt, dat er nog nooit iemand was geweest die het hele stuk op kon. Schamper werd naar mijn postuur gekeken en mijn buik kreeg speciale aandacht. Gaat nooit lukken zag ik ze denken. Ik had mijn eerste bakje koffie op en was nog niet halverwege mijn stuk taart, dus bestelde ik nog een kopje koffie. Voordat de koffie echter arriveerde, had ik al tweederde van mijn taart op. De serveerster kon haar ogen niet geloven en volgens mij hoorde ik haar halleluja zeggen. Ze snelde naar achter en kwam met haar collega's terug. Ze stonden allemaal versteld en sommigen keken onder tafel of ik toevallig niet een stuk had laten vallen. De manager werd erbij gehaald en met z'n allen hebben ze vol bewondering gekeken hoe ik me moedig door de taart heen vrat. Ik ben te netjes opgevoed om mijn bordje schoon te likken, maar anders....... Ik kreeg bijna een staande ovatie en hoorde van alle kanten dat ik de eerste en waarschijnlijk de laatste zou zijn die dit huzarenstukje tot een goed einde had gebracht. Met alle egards werd mij de rekening gebracht en kreeg zowaar het tweede kopje koffie gratis. Bij het afscheid kreeg ik van iedere serveerster een handdruk en/of schouderklopje. Het lag op mijn lippen om te zeggen dat het stukje taart wel iets groter had mogen zijn.