Kent u dat speciale gevoel van opwinding wanneer u iets leuks gaat doen zoals een verre reis maken, een afspraak met een (oude) vriend of vriendin, of een opleiding volgen? Dat gevoel heb ik de laatste dagen. Kriebels in mijn buik. Nee, niet omdat ik een vriendin heb, maar omdat ik naar een andere kunstacademie ga.
Eigenlijk is het niet heel bijzonder, ik heb tenslotte al drie jaar achter de rug op de academie te Arendonk. Nee, het is meer de combinatie van een nieuwe academie, nieuwe mensen en nieuwe leraren of leraars ontmoeten zoals de Belgen dat zeggen. Ik heb in mijn vakantie veelvuldig de anatomie van het menselijke lichaam bestudeert en ik moet zeggen dat ik heel graag wil beginnen, ik popel zogezegd om weer aan de slag te gaan. En weet je, het zijn vogels van diverse pluimage die zo’n academie bevolken. Zo hadden wij te Arendonk in onze club historica Astrid de Beer (talentvol, moest stoppen omdat ze het niet meer kon combineren met haar werk bij het RATilburg), psycholoog Peter Marien (natuurtalent), meester(mr.)/juf Annemieke de Haas(ontzettend harde werker), architect Hans, leraren, huisvrouwen en militairen. Een zeer gemêleerd gezelschap, allemaal geweldige mensen. En dat maakt het juist zo leuk, zo’n gevarieerd groepje mensen,
